Os 100 días de Feijóo

Os cen días de goberno de Feijóo resúmense en paralizacións, incumprimentos e recortes de dereitos fundamentais. Porque o Goberno de Feijóo dedícase a paralizar todo o que fixo o anterior Executivo en lugar de gobernar e xestionar. Deste xeito o característico destes cen días foi a paralización das grandes infraestruturas e da contratación de obra pública, o incumprimento de promesas electorais e o recorte dos investimentos e dereitos dirixidos ao benestar da sociedade galega.

O Goberno de Feijóo tamén estancou a Lei da Dependencia debido á falla de interlocución cos concellos e á paralización das infraestruturas sociais e conxelou o Plan Galego de Acuicultura, ademais de desmantelar o dispositivo contra os lumes, derogar a Lei de Pesca e suprimir a base de salvamento marítimo prevista para a Costa da Morte.

A isto hai que engadir o recorte de dereitos adquiridos pola cidadanía, como a eliminación da gratuidade dos libros de texto, o desmantelamento dos Plans de Cooperación cos concellos, a eliminación de prazas docentes en primaria e a redución do 30% dos docentes das escolas oficiais de idiomas, ou a anulación de obras de abastecemento e rexeneración dos ríos en Ferrol, Padrón e Rodeiro (concellos gobernados por alcaldes socialistas).

Ademais Feijóo creou un conflito que nunca houbo en torno ao galego coa posta en marcha dunha enquisa absurda e innecesaria, que ten por obxecto que lle resolvan os cidadáns un problema que el creou e que el ten que resolver. En lugar de facer enquisas sobre o galego debería facelas sobre outras cuestións de interese, por exemplo preguntarlles aos pais que lles parece ter que pagar os libros de texto dos seus fillos.

A principal consecuencia deste desgoberno do PP é o incremento do paro en Galicia, que por primeira vez en catro anos se sitúa por riba da media estatal. Isto demostra que Feijóo en vez de traballar para solucionar o desemprego está centrado en paralizar o que fixo o anterior goberno e en castigar aos concellos que non están gobernados polo PP, o que o leva a non ocuparse do que realmente importa aos galegos.

Vergoñentas declaracións do PP

Despois do acontecido na XL Asemblea do Consello da Xuventude de Galicia (CXG) celebrada o pasado 28 de marzo e ante as vergoñentas declaracións do PP contra o acto de responsabilidade demostrado por Azucena Rodríguez e o resto da Comisión Permanente ao presentar a súa dimisión ao fronte do CXG, dende IESGA queremos responder a isto cun comunicado, que poño a continuación:

IESGA denuncia as vergoñentas declaracións do PP contra o acto de responsabilidade demostrado por Azucena Rodríguez e o resto da Comisión Permanente ó presentar a súa demisión ó fronte do CXG

O pasado venres Azucena Rodríguez Amoroso, coordinadora de Universidades de IESGA, presentou a súa dimisión como presidenta electa do Consello da Xuventude de Galicia nun acto de responsabilidade co organismo representativo da mocidade asociada galega.

A Coruña, 21/07/2009. A asociación estudantil IESGA respostou esta tarde a través dun comunicado de prensa ó PP ó fío da demisión de Azucena Rodríguez Amoroso como presidenta electa do CXG.

A asociación estudantil quixo deixar claro en primeiro lugar que “ ostentar a presidencia do Consello da Xuventude de Galicia non é un fin nin para IESGA nin para Azucena Rodríguez, a quen eleximos en representación da nosa organización como candidata á Presidencia do CXG, senón un medio para mudar todo aquelo que a experiencia nos di que pode ser mellorado, para traballar pola mocidade e para representar o mellor posible os intereses das entidades que forman parte do Consello.” Engadiron ademáis que “o feito de que Azucena Rodríguez sexa a irmá da anterior presidenta non lle confire máis dereitos que ninguén, pero tampouco llos limita, e a súa lexitimidade non pode ser obxecto da menor dúbida cando é a nosa organización quen a elixe e a propón pola súa experiencia, traxectoria e traballo no eido do asociacionismo xuvenil, fácilmente comprobable”. E, en todo caso, “non ten nin máis nin menos dereitos que hai dous anos, cando foi elixida Secretaria Xeral do CXG e votada polos membros de Novas Xeracións”.

Dende a asociación estudantil reforzaron a idea de que “a dimisión está motivada nun acto de absoluta responsabilidade co organismo ante a grave situación na que se atopa o mesmo. O non nomeamento da Presidenta por parte da Consellería de Presidencia, incumprindo así a lei 2/1987 do Consello da Xuventude de Galicia aprobada no Parlamento, así como as diferentes manifestacións que nos últimos meses se teñen feito por parte do Partido Popular o único que demostran é o seu pouco respeto polo Consello da Xuventude de Galicia, e un intento de uso do mesmo cun fin político e partidista”

Así mesmo, IESGA quixo saír ó paso das declaracións feitas polo PP sobre a suposta manipulación de Lage Tuñas á hora da decisión da dimisión. “Por unha banda estase acusando de monicreque á nosa organización e ó resto de organizacións que participaron na asamblea, así como a todos os membros da Comisión Permanente electa que tamén teñen dimitido.” “Por outro lado tamén se acusa a Lage Tuñas de manipular esta decisión, o que é total e absolutamente falso. “ “Ademáis de falso a realidade é que a maioría dos membros de IESGA non teñen relación algunha con Jose Manuel Lage, polo que baixo ningún concepto se terían deixado influír nin por él nin por ninguén”. Ademáis, abondaron, “Igualmente se ten acusado a Lage Tuñas de agresión física na pasada asamblea, unha cuestión totalmente falsa e insidiosa e que de ser certa tería que estar denunciada nos tribunais, pero só está cacarexada nos medios de comunicación porque carece de razón e probas. “

IESGA quixo tamén condear e denunciar “a pouca vergoña que manifesta quen comparece ante os medios con titulares máis propios dunha portada do “que me dices” que de manifestacións serias sobre o único organismo autónomo de representación da mocidade asociada galega”. “As telenovelas de clans e patriarcas son máis típicos da televisión que do Consello da Xuventude de Galicia, ainda que sorprende que NNGG faga este tipo de manifestacións xusto o día en que se descubren varios escándalos de suposta prevaricación no seu partido”

Finalmente, dende IESGA salientaron o feito de que os mesmos que denuncian supostos incumprimentos da Lei do CXG defende e jáctanse dunha investigación aberta pola Dirección Xeral de Xuventude cando este órgano, tal e como se desprende da lei 2/1987 do CXG non ten ningunha competencia recoñecida neste sentido, sendo polo tanto a propia investigación unha inxerencia como nunca se ten visto no único organismo autónomo de representación da mocidade, unha inxerencia paternalista que sí incumpre a lei do CXG.

Chegou o momento do retroceso

O PP utilizou o lema "Chegou o momento" na pasada campaña das eleccións galegas. E agora podemos ver que o que chegou a Galicia é o momento do retroceso. Un dos exemplos máis palpables ocorre no sistema de gratuidade dos libros de texto, onde se produce un retroceso sen precedentes. Pero pode converterse no precedente doutros retrocesos, porque o transporte escolar non distingue rendas, nin as axudas aos comedores escolares.

Pasamos de ser a comunidade autónoma co mellor sistema de gratuidade, a ser a comunidade na que menos se subvencionan os libros de texto e somos unhas das comunidades coas rendas medias máis baixas de España.

Neste sentido maniféstase a Plataforma da Comunidade Educativa Galega pola Gratuidade dos Libros de Texto, que na súa web e no seu blog ten máis información sobre este tema e unha petición que comparto e que di o seguinte:

Petición polo mantemento da gratuidade dos libros de texto:

Os pais e nais do alumnado do ensino obrigatorio público e concertado galego, xunto co resto da comunidade educativa, ante as declaracións do Sr. Conselleiro de Educación manifestando a intención da súa Consellería de modificar o sistema actual de gratuidade dos libros de texto

Manifestamos que:

• A gratuidade do ensino é un dereito consagrado na lexislación vixente.
• A gratuidade dos libros de texto é unha conquista social de todos os galegos.
• A intención do goberno galego de reducir gastos educativos, argumentada na crise económica, non debe afectar á gratuidade dos libros de texto, condición necesaria para acceder á igualdade de oportunidades na educación.
• Dende hai 3 anos, todo o alumnado do ensino obrigatorio, en condicións de igualdade, recibe en préstamo os libros de texto que vai necesitar ao longo do curso escolar. Unha vez rematado o curso, os nenos devolven os libros, que serán usados ao ano seguinte por outros alumnos. Pasados 4 anos, os libros son renovados.
• Todo isto significa que durante catro anos a administración non realiza novos investimentos, polo que, ao noso modo de ver o cambio do sistema de préstamo ao de libros en propiedade ten como único obxectivo o beneficio das editoriais, non entendendo o pretendido aforro económico.
• O sistema de préstamo supón a implicación dos alumnos no coidado dos libros, fomenta a solidariedade e o respecto aos bens públicos, e da paso adiante na defensa do noso patrimonio ecolóxico.
• Por outra banda, non entendemos as formas da Consellería de Educación, que pretende impoñer unha política de factos consumados durante a época estival, prexudicando directamente ás familias.

En consecuencia, esiximos á Consellería que manteña o sistema de gratuidade dos libros de texto no ensino obrigatorio que se implantou en Galicia no curso 2003/04, negándonos rotundamente a mercar os libros de texto para o novo curso escolar se non temos garantías de que a gratuidade é universal.